อะไรคือความแตกต่างระหว่างถุงบรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายได้และถุงบรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายได้ทั้งหมด?

ถุงบรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายได้หมายถึงย่อยสลายได้ แต่ถุงบรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายได้นั้นแบ่งออกเป็นสองประเภท: ย่อยสลายได้และย่อยสลายได้เต็มที่ถุงบรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายได้หมายถึงการเติมสารเติมแต่งจำนวนหนึ่ง (เช่น แป้ง แป้งดัดแปรหรือเซลลูโลสอื่นๆ สารไวแสง สารย่อยสลายทางชีวภาพ ฯลฯ) เสื่อมสภาพถุงบรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายได้อย่างสมบูรณ์หมายถึงถุงบรรจุภัณฑ์พลาสติกที่ย่อยสลายเป็นน้ำและคาร์บอนไดออกไซด์ได้อย่างสมบูรณ์แหล่งที่มาหลักของวัสดุที่ย่อยสลายได้อย่างสมบูรณ์นี้คือการแปรรูปข้าวโพดและมันสำปะหลังให้เป็นกรดแลคติกหรือ PLA
Polylactic acid (PLA) เป็นเมทริกซ์ทางชีวภาพแบบใหม่และเป็นวัสดุหมุนเวียนที่ย่อยสลายได้ทางชีวภาพการใช้แป้งเป็นวัตถุดิบ การแปรสภาพเป็นน้ำตาลเพื่อให้ได้กลูโคส จากนั้นหมักกลูโคสและสายพันธุ์บางชนิดเพื่อให้ได้กรดแลกติกที่มีความบริสุทธิ์สูง จากนั้นจึงสังเคราะห์กรดพอลิแล็กติกด้วยน้ำหนักโมเลกุลที่แน่นอนผ่านการสังเคราะห์ทางเคมีมีความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพได้ดีหลังการใช้งานสามารถย่อยสลายได้อย่างสมบูรณ์โดยจุลินทรีย์ในธรรมชาติภายใต้เงื่อนไขเฉพาะเพื่อสร้างก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และน้ำ ซึ่งไม่ก่อให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมมีประโยชน์อย่างมากในการปกป้องสิ่งแวดล้อมและเป็นวัสดุที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมสำหรับคนงาน
ในปัจจุบัน วัสดุชีวภาพหลักของถุงบรรจุภัณฑ์ที่ย่อยสลายได้ทั้งหมดประกอบด้วย PLA+PBAT ซึ่งสามารถย่อยสลายเป็นน้ำและคาร์บอนไดออกไซด์ได้อย่างสมบูรณ์ภายใน 3-6 เดือนภายใต้สภาวะการหมัก (60-70 องศา) โดยไม่ก่อให้เกิดมลพิษ สิ่งแวดล้อม.เหตุใดจึงต้องเพิ่ม PBAT ซึ่งเป็นผู้ผลิตบรรจุภัณฑ์แบบยืดหยุ่นระดับมืออาชีพ คำอธิบายต่อไปนี้คือ PBAT adipic acid, 1,4-butanediol, terephthalic acid copolymer ซึ่งเป็นโพลีเมอร์อะลิฟาติกและอะโรมาติกสังเคราะห์ที่ย่อยสลายทางชีวภาพได้อย่างเต็มที่ในไต้หวัน PBAT มีความยืดหยุ่นที่ดีเยี่ยม สามารถดำเนินการได้ การอัดขึ้นรูปฟิล์ม การเป่า การเคลือบ และการแปรรูปอื่นๆจุดประสงค์ของการผสม PLA และ PBAT คือเพื่อปรับปรุงความเหนียว ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพ และความสามารถในการขึ้นรูปของ PLAPLA และ PBAT ไม่สามารถทำงานร่วมกันได้ ดังนั้นการเลือกตัวปรับความเข้ากันได้ที่เหมาะสมจึงสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของ PLA ได้อย่างมาก